Në orët e hershme të 9 prillit, avionët luftarakë izraelitë kanë hyrë në hapësirën ajrore libaneze dhe qëlluan një raketë drejt linjdes.

Synimi i tyre ishte baza ajrore ushtarake T-4 në Sirinë qendrore, jo shumë larg nga qyteti i Palmiras.

Më konkretisht, raketat kishin për qëllim një hangar në një kompleks të izoluar në anën perëndimore të aeroportit. Ndërtesa u përdor nga forca e ekspeditës Iraniane e Quds, krah i huaj i Korpusit të saj të Revolucionareve Islamike (IRGC), transmeton portali arbresh.info

Rusia dhe Siria kanë deklaruar se kanë zbuluar që sulmi ishte kryer nga aeroplanët izraelitë. Megjithatë, sulmi shkaktoi dëme të konsiderueshme dhe la të vdekur të paktën shtatë oficerë iraninaë, duke përfshirë edhe një kolonel.

Qeveria izraelite nuk e ka pranuar se qëndron pas sulmit.

Që nga fillimi i luftës siriane më 2011, Izraeli ka kryer të paktën 100 sulme ndërkufitare. Pjesa më e madhe kishin për qëllim karvanët dhe depot e armëve që i përkisnin Hezbollahut, lëvizjes libaneze Shia të mbështetur nga Irani.

Sulmi ajror ishte i treti në të cilin personeli iranian ishte në shënjestër të drejtpërdrejtë.

Hera e fundit që i goditi Izraeli ishte dy muaj më parë, në të njëjtën bazë, pasi një avion iranian shkatërroi hapësirën ajrore të Izraelit, transmeton portali arbresh.info

Për dekada Izraeli ka luftuar në hije me Iranin, që financon prokurorët libanezë dhe palestinezë që sulmojnë shtetin hebre. Megjithatë, tensionet janë përshkallëzuar gjatë muajve të fundit.

Izraeli dhe Irani janë konfrontuar në tokën siriane.

Benjamin Netanyahu, kryeministri i Izraelit ka vendos një hendek të madh në marrëdhëniet e tij personale me Presidentin e Rusisë, Vladimir Putin.

Ata takohen dhe flasin shpesh, por për shefat e sigurimit të Izraelit, bëhet e ditur se Kremlini nuk do të ndikojë në kufizimin e rolit të Iranit në Siri.

Putin është zotuar për mbijetesën e regjimit të Bashar al-Assad. Forca e tij ajrore e siguron atë, ndonëse për arsye politike të brendshme ai ngurron të vendos këmbën ruse në tokën siriane.

Në vend të kësaj, regjimi i Assadit është kthyer në milicitë Shia, shpesh të përbërë nga afganë.  Disa nga betejat më të vështira në Siri u luftuan nga Hezbollahu.

“Putin respekton Netanyahun dhe fuqinë ushtarake të Izraelit dhe do të preferonte që të kishte koordinim me ta”, tha një zyrtar izraelit. “Por, për të mbrojtur interesat e tij në Siri, ai ka nevojë më të madhe për Iranin”.

Rusia dhe Izraeli kanë një process “dekonflikti” ushtarak që gjatë dy viteve e gjysmë të fundit i kanë mbajtur avionët të “ngrerë në qiellin sirian”. Rusia ka mbyllur një sy ndaj goditjeve të shpeshta ajrore të Izraelit, por pas sulmit të fundit, ambasadori izraelit në Moskë u thirr për të dhënë llogari.

Në të kaluarën Izraeli e ka siguruar Rusinë se nuk do të dëmtonte regjimin e  Assadit, përderisa interesat e saj strategjike në Sir nuk rrezikohen.

Kjo linjë ka filluar të ndryshojë.

Yoav Galant, ministri i strehimit dhe një ish-gjeneral, ka bërë një raund të intervistave duke bërë thirrje për largimin e Assadit. Edhe pse kjo nuk konsiderohet si politika zyrtare e Izraelit, dihet që Galant është i afërt me Netanyahun dhe mesazhi që ka dërguar ngjan që i është drejtuar Rusisë.

Izraeli është i vendosur të parandalojë Iranin nga zgjerimi i pikave të saj në Siri, edhe nëse kjo do të thotë kërcënim ndaj Rusisë./arbresh.info/